WINNIE DE POEH en de VREES voor het MULTIPLE CHOICE-TENTAMEN Robert M. Topman
Deel 3.5
Konijn uit Gevoelens, Iejoor overweegt dit en Knorretje heeft ze ook.
"Konijn," begon de psycholoog, "hoe gaat het met de studie?" "De studie, aha, studeren, ja, dat ging toevallig even niet zo goed," antwoordde Konijn. Hij zweeg bedremmeld. De psycholoog keek afwachtend. "Nou," ging Konijn verder, "geen Plannen maken, maar echt werken... ik durf bijna niet. Stel je voor dat het niet lukt." Het kwam er wat benauwd uit. "Het is goed," reageerde de psycholoog, "dat je dit opmerkt. Je kunt immers pas een probleem oplossen als je weet waaruit het bestaat. De gevoelskant: niet durven werken en angst voor mislukken kan een belangrijk onderdeel van tentamenproblemen vormen." "Ik hoor het al," sprak Iejoor, "Een psycholoog en Gevoelens. Altijd zeggen wat je voelt. Het-eruit-gooiien. Daar zal ik jullie niet mee lastig vallen." "Ik vind dat je overdrijft, Iejoor," zei de psycholoog. "Ik heb het niet over Altijd gevoelens te uiten. Ik heb het erover dat gevoelens vaak een deel van het probleem vormen. Soms is het zeker nodig daar over te praten. Het is alsof je het zelf moeilijk vindt om over je gevoelens te praten," voegde hij er op half vragende toon aan toe. "Er is hier wellicht sprake van Verdringing, zo niet van Emotionele Repressie," merkte Uil op. "Dat kan Symptomen geven vanuit het Onbewuste." "Ja, zoiets wordt wel gezegd," reageerde de psycholoog, "maar ik denk dat dit eenvoudiger en duidelijker is te beschrijven. Iejoor, wat vind je van mijn opmerking?" "Tja," ging Iejoor verder, "jullie zouden mijn gevoelens misschien willen horen. Het hoeft niet, maar als jullie het willen.... Het zou wel een hoop gezeur worden." "Hoe kom je daar nou bij?" zei Knorretje. "Ik luister altijd." Poeh ging naar Iejoor toe en gaf hem een zacht klopje op zijn schouder. "Er zit misschien wat in," zei Iejoor getroffen, "Je-eens-uitspreken. En als ik dan iemand hoor verzuchten: 'O jee, daar heb je Iejoor-met-zijn-Gevoelens, dat kan ik me altijd nog terugtrekken." Het was even stil. Na een tijdje zei Knorretje met trillende stem: "Konijn, ik ook. Bang voor het niet lukken." De psycholoog zei: "Laten we teruggaan naar wat Konijn beschreef en wat Knorretje herkent. Toen Konijn stopte met alsmaar plannen maken, voelde hij dat hij bang was te mislukken. Hij durfde gewoon niet te werken. Konijn, waar ben je dan zo bang voor?" "Als het tentamen niet gaat, dan ben ik mislukt," antwoordde Konijn met hangende oren. "Ben jij dan mislukt of is het tentamen mislukt?" reageerde de psycholoog. "Hoe bedoel je?" vroeg Konijn. "Het was niet het Tentamen Iejoor," zei Iejoor, "maar het is ook niet het Tentamen Konijn." "Precies," zei de psycholoog, "je hebt het idee dat je als persoon wordt geëxamineerd. Zakken voor een tentamen kan heel vervelend zijn. Maar als je denkt, dat je dan minder waard bent, dan wordt studeren en tentamen doen zeer riskant. Dat idee hindert in hoge mate en er ontstaan negatieve gevoelens." Knorretje hoorde het met gloeiende oortjes aan.
Deel 3.6